‘Ik zat net in een overgang waarbij ik een deel van mijn vaste baan wilde gaan opzeggen om voor mezelf te gaan beginnen. Ik wilde meer betrokken zijn bij iedereen die iets maakt. En dan het liefst in de richting van films, documentaires en theater. Ik heb namelijk zelf vroeger geacteerd. Ook ben ik inmiddels al 20 jaar docent en heb ik journalistiek gestudeerd dus het leek me geweldig om het culturele met het educatieve te kunnen combineren. Toen ik de oproep voorbij zag komen om scenario’s te schrijven voor Met Andere Ogen viel alles op zijn plek. Het raakte aan educatie, emancipatie, schrijven maar ik mocht zo ook iets maken en verzinnen.
Toen ik Karin aan de telefoon sprak voelde ik meteen een connectie alsof ik haar al heel lang kende. Ik had meteen zin om met haar te gaan werken. Het gevoel zat direct goed en volgens mij was dat wederzijds want ik kreeg de opdracht.’
Op onderzoek uit
‘Mijn eerste opdracht was twee Met Andere Ogen filmscenario’s schrijven voor opdrachtgever Alliander. Het ene scenario moest gaan over een werknemer met een autisme spectrum stoornis en het andere scenario ging over een jongen die uit een andere cultuur kwam. Deze filmpjes werden op maat gemaakt voor het bedrijf zodat de VR-ervaring Met Andere Ogen voor de werknemers herkenbaar was, dichterbij kwam en zo nog meer het gewenste effect zou bereiken.
Mijn journalistieke achtergrond kwam hier direct ontzettend goed van pas. Ik moest eerst op onderzoek uit: ‘Wat doet zo’n bedrijf nou eigenlijk?’ en ‘Wat doen deze mensen voor werk?’. Het moet natuurlijk wel geloofwaardig overkomen. Als de werknemers denken: ‘Zo gaat dat bij ons niet’, dan ben je ze al kwijt. En zo vulden mijn dagen zich met instructiefilmpjes kijken op YouTube die Alliander inzet om mensen op te leiden. Zo leerde ik dat sommige busjes worden volgeladen met gereedschappen maar dat er ook busjes zijn die ingericht zijn om bepaalde metingen te doen. Ik weet tegenwoordig ook wat er allemaal in die meterkasten op straat zit en hoe ze op zoek gaan naar een storing in een kabel. Wie weet waar dat ooit nog van pas komt haha! Ik verdiepte me in het jargon, soorten functies en werkkleding om er zo een fictief en tegelijk geloofwaardig scenario van te maken. Het moest er niet te dik bovenop liggen maar het moest wel direct duidelijk zijn dat het zich afspeelde binnen hun eigen bedrijf.’
Een nieuwe wereld: de voetbalwereld
‘Na de twee scenario’s voor Alliander werd ik ook gevraagd om een Met Andere Ogen scenario te schrijven over inclusiviteit bij voetbalamateurverenigingen. Dit in opdracht van de gemeente Den Haag. Hiervoor ben ik eerst gaan praten met een voetbaltrainer. We spraken in de eerste plaats over situaties die veel voorkomen in zijn bestaan als trainer. Wie staan er allemaal op en rondom het veld, wat zijn ieders taken en wat houdt het allemaal in? Daarna ben ik me gaan verdiepen in het spel zelf. Want van voetbal.. daar wist ik vrij weinig van.
In eerste instantie zouden we een wedstrijdsituatie gaan naspelen, maar dat was productioneel gezien veel te ingewikkeld. Voor het ontwikkelen van de VR-film werk je met een 360 graden camera en wanneer dat gebeurt zie je het hele veld. Als je dan twee hele teams op het veld zou moeten zetten én nog de toeschouwers, trainers, assistent trainers, grensrechters en noem het maar op, werd het te gecompliceerd. Dus het moest een training worden. Wel eentje waarbij veel op het spel stond. Het werd een kwalificatietraining. Dat is uiteindelijk de situatie geworden. Het slachtoffer dat racistisch wordt bejegend, weet dat hij misschien niet geselecteerd wordt voor het eerste elftal als hij nu zijn mond opentrekt.’
‘In het begin was het ontzettend spannend om mijn draft te laten lezen aan Karin en regisseur Gary Blufpand. Het is echt heerlijk als je dan te horen krijgt dat ze tevreden zijn en dat je verder kan gaan op dat spoor. Nu ben ik drie scenario’s verder en ik vind het nog steeds ontzettend leuk om te doen. Het leukste is misschien wel dat ik beide keren ben begonnen aan een scenario over een arena waar noch Karin, noch Gary, noch ik ook maar iets vanaf wist. We wisten niks over de gang van zaken bij een bedrijf als Alliander en ook was voetbal niet onze sport. Toch hebben we met hulp van anderen en goede research er echt iets heel moois van weten te maken. Met als eindresultaat opdrachtgevers die aangeven dat het voor hun een realistische situatie is waar ze wat mee kunnen. Ik geloof dat dat mooie eindresultaat vooral komt door de super samenwerking.‘
