Nieuwe groepjes
“Eigenlijk was het gelijk al enorm leuk. In de eerste les werden namelijk de groepjes gevormd. In beide klassen zijn er altijd dezelfde groepjes studenten die dingen samen ondernemen of met elkaar optrekken. Het zijn ook alle twee klassen met veel verschillende (culturele) achtergronden, leeftijden en levensfases. Zo zit er iemand in de klas die al een kindje heeft en de ander is pas 16 en is hier nog helemaal niet mee bezig. Doordat de studenten in het begin een aantal vragen moesten invullen kwamen ze allemaal in een ander groepje terecht dan waar ze normaal in zouden gaan zitten. In het begin werd er een beetje tegengesputterd en vonden sommigen het een beetje spannend maar ze gingen er toch mee aan de slag.”
Meer overeenkomsten dan verwacht
“Het was leuk om te zien dat ze onwijs veel lol hadden met elkaar tijdens het eerste station met de verhaalstenen. Bij station 1 moesten de studenten beschrijven welke overeenkomsten ze konden vinden tussen elkaar. Je zag veel herkenning tussen de studenten, hoe verschillend ze ook waren. We moesten eigenlijk door naar het volgende onderdeel maar besloten er nog wat langer over te doen: het was zo leuk en waardevol! Soms konden de leerlingen wel 15 dingen noemen die hetzelfde waren qua interesses en dat verbaasde ze dan enorm. Zo werden er dingen opgemerkt als: ‘We houden van hetzelfde eten, terwijl ik Marokkaans ben en jij Nederlands.” Het was mooi om te zien dat de leerlingen elkaar op deze manier beter leerde kennen en begrijpen. De week erna zag ik studenten bij elkaar zitten die dat eerst niet deden. Hierdoor ontstond er een fijnere sfeer in de klas.”
Het gesprek blijven voeren
“Bij station 2 Diermocratie was het in het begin wat lastig. Het ging over de pandemie en we kregen een corona discussie over wel of niet vaccineren. Maar doordat we het gesprek bleven voeren ontstond er uiteindelijk wederzijds begrip. Dat was mooi om te zien. Wat de studenten hier hopelijk van hebben geleerd is dat het belangrijk is dat je naar elkaar luistert en respect hebt voor elkaar en het gesprek blijft aangaan. Zo raakten we tijdens deze les ook in gesprek over cultuurverschillen en vertelde een jongen dat het in Afrika heel normaal is om met 5 vrouwen te trouwen. Nou, ik kan je vertellen: de hele klas was in shock. Maar door erover te praten en ook door erom te lachen samen begrepen steeds meer studenten het.
Door Code MBO hebben de studenten elkaar al op allerlei manier leren kennen en hebben ze geleerd om open te staan voor elkaars mening. De klas was een veilige omgeving en iedereen durfde zijn mening te geven. Zo werd er van elkaar geleerd en werden andermans meningen geaccepteerd en gerespecteerd.”
